501 785 557 abc.stomii@wp.pl
Dzień Matki i stomia

Dzień Matki i stomia

Czasem kiedy edukuję osoby z nowo wyłonioną stomią, to za przykład daję im młodych stomików, którzy chodzą do szkoły, do pracy, którzy normalnie żyją. Młodych ludzi, którzy – jeśli tylko nie ma przeciwwskazań medycznych – mogą zostać rodzicami.

Obecnie wraz z postępem medycyny, wiedzą, ewoluowało podejście do macierzyństwa kobiet ze stomią. Nie są one wyjątkiem, w sensie że nie tak mało stomiczek zostaje matkami.

Pierwszą pacjentkę ze stomią pamiętam z końca lat 90-tych (chyba 1997 lub 1998). W tamtym czasie, wiedza lekarza ginekologa opiekującego się tą panią była… wątpliwa. Ale mimo tego i jej decyzji o braku kontroli ginekologicznej, po traumatycznym kontakcie z tym lekarzem (stwierdził – wg jej słów, iż niemożliwe jest mieć dziecko mając stomię i zasugerował aborcję), urodziła przez cięcie cesarskie zdrową córkę.

Obecnie podejście ginekologów jest światłe. Umieją oni przygotować kobietę ze stomią do macierzyństwa, poprowadzić ciążę do rozwiązania, nawet siłami natury, jeśli nie ma przeciwwskazań.

Zatem na co powinna zwrócić uwagę ciężarna stomiczka? Czego spodziewać się od swojego organizmu?

Otóż zmian hormonalnych, zmian w wyglądzie – rosnący brzuch ciążowy wszystkie kobiety przyjmują z radością i rozrzewnieniem. A wraz z rosnącym brzuszkiem, może zmieniać się ukształtowanie skóry wokół stomii. Wtedy należy dostosować sprzęt do warunków okołostomijnych. Inną rzeczą jest fakt rozwijającego się płodu, powiększającej tym samym macicy i ucisk na m.in. na jelita. To plus hormony mogą się przyczynić do powstawania zaparć. Ale z tym można sobie poradzić zasięgając porady np. pielęgniarki stomijnej i naturalnymi sposobami, modyfikując dietę, pilnując odpowiedniej ilości przyjmowanych płynów…

Poza tym, albo przede wszystkim ciężarna stomiczka musi być czujna i nie lekceważyć żadnego symptomu swojego organizmu, czy to dotyczy zmiany rytmu wypróżnień, czy innego niż zwykle funkcjonowania układu moczowego, dziwnych pobolewań/bólów brzucha. Powinna być w kontakcie i z ginekologiem, położną i z lekarzem prowadzącym ją ze strony układu pokarmowego – gastroenterolog, chirurg, czy pielęgniarka stomijna.

A na koniec powiem, że ciężarna stomiczka powinna pamiętać, że ciąża jest stanem naturalnym. I jeżeli organizm nie jest gotowy na dziecko, kobieta nie zajdzie w ciążę. A jak zajdzie, to od tego, by wszystko poszło dobrze są pracownicy ochrony zdrowia i sama natura.

Na koniec, zapraszam do obejrzenia krótkiego wywiadu o macierzyństwie ze stomią, ku pokrzepieniu serc i na Dzień Matki. I tym samym życzę wszystkim kobietom, które chcą być Mamami, by już w przyszłym roku mogły świętować ten dzień.

Dopasowanie sprzętu

Dopasowanie sprzętu

W obecnej sytuacji, kiedy wizyty kontrolne (kiedy nic bardzo złego się nie dzieje) nie odbywają się, pacjenci ze stomią, szczególnie ci nowi zmagają się z mniejszymi lub większymi kłopotami.

Jednym z takich problemów jest kwestia dopasowania sprzętu stomijnego. Wystarczy pomyśleć jak wygląda pierwszy miesiąc, pierwszy kwartał od operacji, o czym wie, albo powinna wiedzieć pielęgniarka stomijna dobierająca/dopasowująca w szpitalu sprzęt stomijny.

Otóż okres pooperacyjny w szpitalu, człowiek spędza leżąc, chodząc = spacerując i znowu odpoczywając (dużo leżąc). I to jest normalne. Kiedy pacjent wraca do domu, zdrowieje, czuje się lepiej, zwiększa się zakres jego ruchu, bo musi np. założyć skarpety, zasznurować buty, może sięgnąć po coś z szafki w kuchni itp. Co oznacza, że oprócz tego, że chodzi, to „gimnastykuje” ciało wykonując codzienne czynności. Podczas takich ruchów marszczy i prostuje się brzuch, na którym naklejony jest sprzęt stomijny. A ten już nie jest na tyle elastyczny, by marszczyć się i prostować, czyli idealnie „podążać” za skórą.

Trzeba wiedzieć, że stomia również się zmienia około 2 – 4 tyg. po zabiegu. Zmniejsza się w obwodzie, bo schodzi pooperacyjny obrzęk i często obniża się jej wysokość. Wyrównuje się też okolica rany pooperacyjnej. A to wszystko oznacza, że często sprzęt stomijny (nie wiem czemu, ale najczęściej worki jednoczęściowe z płaskim przylepcem), który dobrze funkcjonował na brzuchu w szpitalu, przestaje sprawdzać się w domu. Trzeba wtedy obejrzeć stomię i od nowa dopasować sprzęt stomijny.

Przy dopasowywaniu należy obejrzeć stomię – jak przy wyznaczaniu miejsca – w pozycji siedzącej i stojącej, przy naturalnym ułożeniu skóry. Ta perspektywa pokazuje nam jak wygląda stomia, jak zachowuje się i układa, kiedy człowiek wykonuje ruchy podczas normalnych czynności życiowych.

Ujście dla treści w kierunku: na skórę. W miejscu ujścia skora odparzona.

Na co należy szczególnie zwrócić uwagę?

  • ułożenie skóry dookoła stomii, czy jest równa, czy może są fałdy przykrywające stomię, albo po prostu z jednej strony jelita jest dołek, a z drugiej wygórowanie;
Fałdy skórne wokół stomii – w pozycji leżącej. Stomia jest prawidłowa – okrągła, wystająca ponad skórę, z ujściem dla stolca na środku, ale skierowanym ku pępkowi (kierunek podciekania).
  • wystawanie jelita ponad skórę, czy wystaje cała powierzchnia, czy tylko część, a może w ogóle nie wystaje;
  • ujście dla treści jelitowej – czy jest na środku i na szczycie stomii, czy na boku, a może przy skórze.
Ujście dla treści na środku.

Inną rzeczą jest to, czy pacjent widzi swoją stomię, czy nie. Jeśli z jego perspektywy nie widać stomii i jej okolicy, to trzeba wziąć pod uwagę przy zakładaniu oglądanie stomii w lustrze. No, chyba, że osoba jest wygimnastykowana, ma giętki kręgosłup i zmienia sobie sprzęt na leżąco, co się zdarza, choć niezwykle rzadko.

Film z dopasowaniem sprzętu dostępny po kliknięciu tutaj.

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności
Jak wyłączyć pliki cookies?
ROZUMIEM