Przepuklina okołostomijna, jeśli już powstała i jest duża, zachowuje się w ten sposób, że kiedy osoba wstaje, porusza się, funkcjonuje w ciągu dnia, jelita wchodzą w worek przepuklinowy, a wtedy skóra rozciaga się, poszerza. Razem z nia rozciągana jest też śluzówka jelita.
Jeśli śluzówka jelita jest rozciagnięta, to zwiększa się średnica otworu stomijnego/sama stomia, lub po prostu zmienia się powierzchnia, do której przyklejany jest worek stomijny. W takiej sytuacji wycinany w powierzchni przylepnej otwór powinien być dostosowany wielkości stomii. Jednocześnie wiadomo że powinien być w kształcie stomii i do 2 mm., tylko większy niż średnica rozciągniętego jelita. Czyli – powiększa się średnica stomii, wycinamy większy otwór i bywa, że o dziwnym kształcie. Czasem będzie się to łączyło z wyborem płytki o większej średnicy, bądź o innych właściwościach (convex, płaska, czy wypukła inaczej, jak concave).
Duża przepuklina okołostomijna, w pozycji siedzącej.Duża przepuklin okołostomijna w pozycji leżącej.Skóra wokół stomii przy dużej przepuklinie.Średnica stomii powiększona.
Sama stomia okolona dużą przepukliną, dotykana jest wieloma powikłaniami. Bo jak widać na zdjęciach, skóra wokół stomii jest nierówna. Kiedy człowiek wstaje i porusza się, skóra zaczyna „pracować” czyli rozciąga się, schodzi, pęka, gdzieś jest wciągana, bo jelito ma w tym miejscu większy skurcz (ruch robaczkowy = perystaltyczny). słowem cały czas pracuje. To nie ułatwia zaopatrzenia takiej stomii. I to wszystko razem wzięte generuje inne powikłania, czyli jak widać wyżej: narośla skórne (polipy?), pękanie nadmiernie rozciągniętej skóry, przebarwienia na skutek podcieknia, odklejania, przykejania i mechnicznego „traktowania” scieńczałej, napiętej, przewrażliwionej skóry.
Płytka Sen Sura convex o średnicy 70 mm., pasta uszczelniająco-gojąca Stomahesive.
Nie jest łatwo zaopatrzyć taką stomię. Czasem są to poszukiwania właściwego sprzętu, połączone z dobrą dla tej jednej stomii kombinacją akcesoriów pielęgnacyjnych. A wszystko to często i tak przestaje „działać” kiedy np., zmienia się pogoda na upalne lato, kiedy człowiek coś zrobi (np. popracuje na swojej ulubionej działce, pojedzie na wycieczkę rowerową, czy zwyczajnie umyje okna w domu), skóra się poci, powierzchnia jej zmienia przy zmianie pozycji i podciekanie, odklejanie, odparzenia mamy gotowe.
Dobór sprzętu stomijnego – płytka Sen Sura Mio convex o śr. 70 mm, pasta uszczelniająca (z alkoholem), półpierścienie Welland.Usunięcie zmian skórnych.Dobór sprzętu stomijnego – płytka Dansc o śr. 70 mm, płaska, pasta uszczelniająca Coloplst (z alkoholem), półpierścienie ochronne Salts,
Tak duża przepuklina jest źródłem jeszcze większego dyskomfortu, a czasem nawet bólu. Sprawia duży kłopot w jej zaopatrzeniu sprzętem stomijnym, sprawia trudności w ubierniu się, a nawet w wykonywaniu zadać dnia codziennego.
Niestety nie zawsze można ją zoperować. Zresztą kwestię operacji powinno się rozważyć dużo wcześniej, bo im większa przepuklina, tym trudniejsza (w porywach do niemożliwej) operacja.
Trudno też do takiego brzucha dobrać pas brzuszny. W zasadzie wtedy powinien być uszyty na miarę. Pasy, których dotąd pacjent używał, w żaden sposób nie zabezpieczają brzucha.
Pas brzuszny Corsinel, z możliwością wycięcia otworu, ale bez wycinania go. Dopasowywany na miarę.Dopasowywanie pasa.Układanie brzuch w pasie.
Pas brzuszny dobrze zabezpieczający przepuklinę (założony w pozycji leżącej), powinien przytrzymywać całą zwisającą część brzucha (przepuklinę), unosić ją nieco do góry i nie pozwolić nadmiernie się uwypuklać. Przez to pomoże utrzymać się dłużej sprzętoi stomijnemu dłużej na brzuchu, spowolni powiększanie się przepukliny i ułatwi czynności dnia codziennego.
Zwykle na przepuklinę lekarz po pierwsze, proponuje pas brzuszny. Nadal chyba w połowie przypadków jest to pas brzuszny z otworem na stomię. Przez lata uważano, że gotowy otwór w pasie brzysznym, jest TYLKO ułatwieniem dla pacjenta. Poza tym uważano, że worek stomijny MUSI być wystawiony przez ten otwór, bo inaczej treść jelitowa nie będzie spływać do worka.
Od kilku lat obok pasów z gotowym otworem, na skutek współpracy pielęgniarek stomijnych, mających stały kontakt z pacjentami stomijnymi, z producentem owych pasów – firmą Pani Teresa, produkowane są pasy z możliwością wycięcia otworu. Pasy te mają wstawkę materiałową, którą zakłada się na stomię. Wstawka jest z innego materiału, który po przecięciu się nie strzępi. Dzięki czemu nie potrzeba obszywać wyciętego otworu. Za to można go przykryć (ten worek) taka wstawką materiałową, obszyty z prawej i lewej krawędzi rzepem.
Jeśli chodzi o moich pacjentów, przyjęłam taką taktykę, że proszę by przez okres około 1 -2 tyg. ponosili pas bez wycinania otworu. Żeby go sprawdzili. Jeśli treść jelitowa nie będzie chciała spływać do worka, a będzie gromadzić się na stomii (w przypadku kolostomii) lub podciekać pod przylepiec (częściej przy ileostomii), to otwór trzeba będzie wyciąć. Otwór wycina się zawsze trochę mniejszy niż powinien być, bo pas powinien być naciągnięty na brzuchu. A wtedy otwór się rozciąga.
Do pasa załączona jest ulotka-instrukcja ja to zrobić. Jeśli chodzi o moje doświadczenie, to w pasie który ma mieć otwór dostosowany do sprzętu dwuczęściowego, wycinam otwór okrągły, o średnicy o 1 – 1,5 cm mniejszej niż średnica płytki. Mniejszy, bo płytka wewnątrz pierścienia będzie trzymać brzuch, a ściśle do niej przylegający pas ma trzymać poza płytką.
Otwór okrągły wycięty na średnicę mniejszą niż średnica pierścienia w płytce.
W przypadku sprzętu jednoczęściowego, wycinam poziomy otwór (kreskę po prostu), na wysokości dolnego zgrzewu worka z przylepcem, o długości o 1 – 1,5 cm. krótszej niż szerokość worka stomijnego w tym miejscu. Pamiętajmy, że przy naciagnięciu pasa, otwór wycięty powiększa się. A nawet jeśli i tak będzie ten otwór zbyt krótki, to worek można w tym miejscu odrobinę – tyle ile trzeba – podwinąć pod spód. I wtedy wygląda to tak, że górna część worka schowana jest pod pas, a wystaje przez otwór tylko dolna część.
Pas wycięty poziomo do worka jednoczęściowego.
Bardzo ważne jest by:
Pas zakładać zawsze na leżąco – pas należy położyć na kanapie, czy łóżku, czy na czym tam się kładziecie i położyć się na nim. Poleżeć kilka – kilkanaście minut i zapiąć pas. Na leżąco przepuklina się odprowadza, czyli „wchodzi do brzucha” a brzuch staje sie mniejszy. Łatwiej można zapiąć pas. A po wstaniu z łóżka pas zapobiega wtłoczeniu jelit do worka przepuklinowego.
Pas powinien być dobrze dopasowany, ściśle przylegać do brzucha i korygować ewentulne jego deformacje – więcej o tym w innym poście.
Wiecie już jak może wyglądać przepuklina. Zatem co z nią dalej?
Na pewno musicie udać się do lekarza – chirurga który stwierdzi po zbadaniu, czy ta asymetria to na pewno przepuklina.
Lekarz zapewne zapyta: na jakie choroby przewlekłe pan/pani choruje?, jaki styl życia pan/pani prowadzi?, czy była ostatnio infekcja, czy pan/pani dźwiga jakieś ciężkie rzeczy, czy pracuje np. na działce? itd.
Następnie chirurg zbada pacjenta, prosząc by ten w pozycji leżącej zakasłał, lub przygiął mocno głowę do klatki piersiowej i w tym momencie zbada okolice stomii dotykając dłonią (zweryfikuje wtedy wrota przepukliny). Dalej pewnie poprosi, by człowiek usiadł i w tej pozycji również zbada wrota przepukliny. To samo (z kaszlem) powtórzy w pozycji stojącej.
Jeśli chirurg powie, że przepuklina jest. To zaraz padnie pytanie, co z nią zrobić, żeby jej nie było?
Wtedy pojawia się myśl – zoperować, zaszyć, zapomnieć. No.., nie koniecznie, nie zawsze, nie w tym momencie (?) Do niedawna lekarze stali na stanowisku, że nie ma sensu operować przepuklin okołostomijnych, które nie stanowią zagrożenia dla życia, ponieważ operacja nie daje gwarancji stuprocentowej naprawy problemu. Ale od kilku lat w Warszawie, w szpitalu Bielańskim, operuje się – określony rodzaj przepuklin kwalifikujących się do tego – nawet ze wstawieniem siatki (tzw. operacje hybrydowe). Więcej na ten temat przeczytacie: http://www.rakjelita.pl/rakjelita-010.html.
Coraz więcej osób ze stomią boryka się z przepukliną wokół stomii. Co to jest ta przepuklina okołostomijna?
Przepuklina to patologiczne uwypuklenie powierzcchni brzucha na około, lub przy stomii. Wnętrze tego uwypuklenia wypełniają jelita.
Cechą charakterystyczną dla przepukliny jest to, że jest odprowadzalna. Czyli w wolnym tłumaczeniu wygląda to tak, że np. po nocy, zanim człowiek wstanie z łóżka, brzuch wydaje się być normalny, płaski, symetryczny, mniejszy niż kiedy już się spionizuje. Wtedy jelita wchodzą do worka przepuklinowego i znowu asymetria, czy wypukłość staje się widoczna.
Trzeba wiedzieć, że nie każda asymetria jest przepukliną. Dość często, szczególnie u osób starszych, przy wiotkości brzucha (w tym mięśni brzucha), zdarza się asymetria od początku po zabiegu wyłonienia stomii.
Jeśli masz wątpliwość, czy wypukłość twojego brzucha wokół stomii jest przepukliną, koniecznie zgłoś się do chirurga, który obejrzy stomię i skórę wokół niej, zbada cię i orzeknie czy jest to przepuklina, czy nie.
Poniżej kilka przykładów przepuklin okołostomijnych.
Przepuklina okołostomijna w pozycji leżącej i siedzącej (poniżej)..Wielokomorowa przepuklina.Mała przepuklina okołostomijna, po stronie zewnętrznej stomii.
Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy. Polityka Prywatności Jak wyłączyć pliki cookies?ROZUMIEM
